Οι Μυκήνες «Πλούσιες σε χρυσό», το βασίλειο του μυθικού Αγαμέμνονα, που τραγούδησε για πρώτη φορά ο Όμηρος στα έπη του, είναι το σημαντικότερο και πλουσιότερο ανακτορικό κέντρο της ύστερης Εποχής του Χαλκού στην Ελλάδα. Το όνομά του δόθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς της ελληνικής προϊστορίας, τον μυκηναϊκό πολιτισμό, ενώ οι μύθοι που σχετίζονται με την ιστορία του ενέπνευσαν ποιητές και συγγραφείς για πολλούς αιώνες, από τα ομηρικά έπη και τις μεγάλες τραγωδίες της κλασικής περιόδου έως τη σύγχρονη λογοτεχνική και καλλιτεχνική δημιουργία.

Στη δεύτερη χιλιετία π.Χ., οι Μυκήνες ήταν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του ελληνικού πολιτισμού, ένα στρατιωτικό προπύργιο που κυριαρχούσε σε μεγάλο μέρος της νότιας Ελλάδας, της Κρήτης, των Κυκλάδων και τμήματα της νοτιοδυτικής Ανατολίας. Η περίοδος της ελληνικής ιστορίας από περίπου το 1600 π.Χ. έως το 1100 π.Χ. ονομάζεται μυκηναϊκή. Στην ακμή της το 1350 π.Χ., η ακρόπολη και η κάτω πόλη είχαν πληθυσμό 30.000 κατοίκους.